Een week later.......

Een week later.......een week! Kan iemand mij vertellen waar die week gebleven is? Een week vol spanning, een week vol emoties, een week vol verdriet, boosheid, onmacht.....een week vol met dieptepunten.....maar ook een week met de eerste hoogtepunten! Een week, 7 dagen, 7 nachten,168 uur, 10080 minuten geleden stapten we de ambulance in, om vanuit Goes naar het Erasmus te vertrekken. Een rit naar een onbekende toekomst......

Vandaag zijn de kinderen en mijn ouders mee geweest naar Yb. De kinderen hadden papa erg gemist afgelopen week, dus dat weerzien was weer emotioneel. Maar prachtig om te zien hoe trots ze op elkaar zijn! Papa op de kinderen, die het zo goed doen in deze roerige tijd. En de kinderen op papa die al voor de tweede keer in de stoel zat vandaag! Heerlijk om ze weer samen te zien! Mijn ouders zagen Yb voor het eerst, ook die vonden het fijn om hem weer te zien! Ondanks alles, was het een fijne middag zo samen. Ons gezinnetje weer even herenigd.....

De neuroloog kwam ook nog even binnen lopen om te kijken hoe het met hem ging. Hij zag een duidelijk verschil met vorige keer. Het is nu zaak om Ybele zo snel mogelijk in een revalidatie kliniek te krijgen. In het Erasmus verlenen ze uitstekende zorg, maar ze hebben daar gewoon te weinig tijd om de zorg te verlenen die Yb op dit moment nodig heeft. Maarja, die wachtlijsten he...... Bij de kliniek in Rotterdam is een wachtlijst van meer dan 6 weken. Zolang kan hij gewoon niet wachten. In Goes kunnen ze hem ook niet de revalidatie bieden die hij nodig heeft. Dus nu wordt er gekeken hoe lang de wachtlijst is bij een kliniek in Hoensbroek in zuid Limburg. Kan het nog verder weg......? Maarja, als hij maar de beste zorg krijgt die hij nodig heeft. Dat is nu echt het aller belangrijkste!

Had ik al verteld dat Yb vandaag al twee keer zelf geplast heeft? Normaal gesproken denk je daar niet bij na, maar nu zetten we hem erbij, op ons hoogtepunten lijstje! Nu maar hopen dat het een hele lange lijst mag worden! Maar daar gaan we natuurlijk vanuit! Yb is een vechter, een doorzetter en een harde werker die ook nog eens positief is ingesteld. Dus die gaat er komen, WIJ gaan er komen, SAMEN! Waar we uit gaan komen is dan nog niet eens het aller belangrijkste, zolang we er maar samen komen!


Als je even geen tranen ziet bij ons
Wil dat niet zeggen dat we geen verdriet hebben.....
Ze zijn dan gewoon even op.......

Barbara