Dag 9

Er zijn genoeg mensen,
die sterven van zelfbeklag...
Die alleen maar treuren,
over verloren tijd....
Lief, laten wij de tijd
die we hebben kleuren...
En verfraaien,
met een lach.....

Vandaag een dag met alleen maar hoogtepunten! Ybele had ten eerste goed geslapen sinds zijn ongeluk. Kan hij eindelijk wat meer energie opdoen, die hij overdag hard genoeg nodig heeft!
Vanmorgen heeft hij van 10.00-13.00 uur op zijn troon gezeten! Volgens het schema wat achter zijn bed hangt, zou hij dat pas op 12 augustus bereikt hebben....maarja Yb kennende.....
Hij had nu een soort tafeltje aan zijn stoel zitten, waarop hij een tijdschrift kon leggen. De laatste keer dat hij had zitten lezen, moest de zuster nog komen om zijn bladzijde om te slaan. Vandaag kon hij dat zelf!!! Het zij met enige moeite....maar hij krijgt het uiteindelijk voor elkaar! Hoe mooi is dat?

Vandaag zijn de kinderen weer meegeweest naar papa. Die stonden natuurlijk ook te popelen om een rondje te gaan rijden met hem. Maar eerst even onze lieve vrienden Jacco en Danielle verrast. Ik zou ze beneden bij de ingang komen ophalen, om vervolgens samen naar boven naar Yb te gaan. Maar de directeur himself kwam ze gewoon zelf ophalen hoor, waarna we lekker even in het restaurant hebben gezeten i.p.v op die saaie ziekenhuis kamer.....daarna nog even naar buiten en genoten van het zonnetje.......

Klein jammerdebammer momentje van de dag: Yb heeft een blaasontsteking opgelopen. Niet echt handig als je niet even naar de w.c kan lopen, elk half uur als je moet plassen. Ik weet zeker dat de zustertjes hun kilometers wel gaan maken, vanavond en vannacht.....

Barbara