Dag 17

En dan is het alweer maandag.....hoewel ons leventje nog steeds op zijn kop staat, gaan we toch proberen er weer een beetje regelmaat in te brengen. Voor Kyra begon de school weer vanmorgen. Ik had vorige week al contact met haar juf gehad, om het verhaal alvast te vertellen. En om even te overleggen wat de beste manier voor Kyra zou zijn om het in de klas te vertellen. We hadden van de maatschappelijk werkster uit het ziekenhuis de tip gekregen, om het vooral de kinderen op school te laten vertellen, zodat iedereen van onze situatie afweet en omdat het ook goed is voor de verwerking van de kinderen. We hebben het samen vanmorgen in de kring verteld aan de hand van de foto's op het blog. Een ontroerend moment. Maar wat kon ze het knap vertellen en wat fijn dat hier even tijd en ruimte voor was!

Ybele had ook weer een goede dag vandaag! Naast het plassen op de wc, lukte het nu ook om zijn ontlasting op de wc te doen! Nooit gedacht dat dat nog eens een hoogtepuntje in ons leven zou zijn :-) maar ook deze schrijven we er weer bij!

Om dan meteen maar weer door te gaan naar het volgende hoogtepunt:
Hij heeft vandaag achter een rollator gelopen door de gang! Wel 15 stappen....wauw!
Ook kan hij nu zelf zijn bed bedienen, het belletje ingedrukt krijgen en een stukje worst in zijn mond stoppen....

Ook over bezoek weer niet te klagen vandaag! Ze weten hem allemaal te vinden: collega Fred, mannen van de voetbal vereniging ( sorry, ben jullie namen alweer vergeten...) Johan, Anita en Sarah en Anne, Christa en Francisca. Allemaal nemen ze nog even de moeite om hem gedag te komen zeggen! Super tof!

Nu op naar het laatste dagje ZH Goes. Woensdag ochtend zal hij in alle vroegte per ambulance naar zijn volgende logeeradres verhuizen. Weer een stapje dichter naar zijn herstel......

Barbara