Vanmorgen vroeg vertrokken richting Hoensbroek. Ik wilde er zijn voordat Yb aan zou komen, zodat ik hem daar kon "ontvangen" . Een half uur nadat ik er was kwam Yb aan met de ambulance. Hij had, net als ik, een goede reis gehad. We zijn super hartelijk ontvangen! Die limbo's zijn allemaal erg aardig daar! Hij ligt op een twee persoons kamer, maar het bed naast hem is nog niet bezet, dus nog even de kamer voor hem alleen.
En ook hier begon het circus weer opnieuw. En terecht natuurlijk! Want willen ze hem goede zorg kunnen bieden, moeten ze wel alles van hem weten. Dus weer een keer het verhaal verteld, weer allerlei onderzoeken gehad, weer een ergo therapeut aan zijn bed. En weer vele nieuwe kennismakingen. Maar deze keer voor een langere periode. Na alle gesprekken en onderzoeken zijn tassen uitgepakt en daarna de boel daar wat verkent. Wat is het groot daar!
Aan het eind van de dag Yb nog even geholpen met eten en daarna weer naar zijn kamer. Even " facetimen" met de kinderen. Leuk hoor! Konden we meteen papa zijn nieuwe kamer laten zien.
En dan het moeilijkste moment van de dag......tijd om naar huis te gaan.....
Wetende dat ik hem zondag pas weer kan zien......
In deze moeilijke tijd wil je eigenlijk niets liever dan bij elkaar zijn, elkaar steunen, samen lachen en samen huilen.....
Maar helaas......dat is nu even een paar dagen niet mogelijk.....
Gelukkig hebben we FaceTime nog......
Barbara
Jeetje Barbara,
BeantwoordenVerwijderenDat moet inderdaad heel pittig zijn voor jullie elkaar nu zoveel dagen niet te zien. Maar ik hoop voor je dat wanneer je er zondag bent hij weer mooie vooruit gangen heeft geboekt !!!
Liefs Kim