26 juli 2013 zijn we ongewild in een sneltrein terecht gekomen. Deze is gaan rijden en 4 weken lang was hij niet tot stoppen te brengen. Wat we ook deden, hoe we ook zochten naar de noodrem, hij denderde maar voort.....
Nu, na 4 weken is hij dan eindelijk even gestopt op een klein tussen stationnetje.
Heel even kunnen we uitstappen.....
Heel even kunnen we op adem komen....
Heel even kunnen we tot ons door laten dringen waar we de afgelopen weken langs gereden zijn....
Heel even maar.....
De trein staat inmiddels alweer klaar voor vertrek. We moeten weer gaan. De koffer die bij het instappen nog nagenoeg leeg was, voelt nu zwaar aan. Hij zit vol met emoties, zorgen, angst en verdriet. Maar....in het zij vak zit ook hoop, liefde en vertrouwen in de toekomst!
Waar zal hij ons deze keer naartoe brengen?
Zullen we nu de noodrem wel kunnen vinden?
En wat wordt onze eind bestemming?
Allemaal vragen waar we onderweg vast en zeker de antwoorden erop tegen zullen komen.....
Eerst maar eens naar het volgende tussen stationnetje........
Barbara
Mooi verwoord Barbara, xx Esther
BeantwoordenVerwijderen