Dag 67, 68, 69, 70, 71, 72 en 73

Zo, ik ben terug van weggeweest. Nadat de rek er even uit was,de energie op was en de terugslag na de operatie net even te groot was, zijn we er weer. Mijn hoofd zit vol met letters, mijn hoofd zit vol met woorden, mijn hoofd zit vol met zinnen.....maar ook met gebeurtenissen en emoties. Ik zal proberen ze weer op te schrijven en er een samenhangend verhaal van te creëren.

Dinsdag 1 oktober:
Ybele werd rond 10.30 uur opgehaald door de ambulance die hem weer terug naar Hoensbroek zou brengen. Het liefst had ik hem zelf teruggebracht, maar dat mocht ( verzekerings technisch) niet. Na een goede reis, was hij na de middag weer op zijn kamer aangekomen. Daar werd hij meteen gezien door de verpleging en de arts. Die moesten ook weer even in kaart krijgen hoe alles was verlopen en hoe hij er nu aan toe was. Hij was daar meteen weer in goede handen en dat is toch wel erg fijn na zo'n heftig weekje. De medicijnen voor zijn spasmes zijn weer verhoogd, want hij heeft toch het idee dat het er, vooral in zijn handen, niet beter op wordt. De rest van de dag kon hij mooi zijn rust weer even pakken en bijkomen van de reis. Morgen zal hij weer aan de slag moeten!
Voor het thuisfront was het wel weer even wennen zo zonder Yb. We hadden hem toch weer 11 dagen om ons heen gehad en gezien natuurlijk. Dat afscheid nemen en elkaar moeten missen blijft toch lastig. Het zal nooit wennen vrees ik.....

Woensdag 2 oktober:
Vandaag begint Yb weer met zijn therapieën. Zijn eerste therapie begint meteen met het uit bed komen. Door de operatie is hij erg beperkt in zijn bewegingen. Hij moet opletten met het bewegen van zijn nek, het bukken gaat niet zo makkelijk meer en tillen mag voorlopig ook niet meer. Dus de verpleging mag hem weer een handje helpen. Douchen en aankleden zijn ineens geen vanzelfsprekende handelingen meer. En hij heeft er dan ook echt weer hulp bij nodig. Lastig als je net zover was dat je het allemaal weer zelf kon. Het is goed dat de operatie heeft plaats gevonden. Vooral voor in de toekomst. Maar op dit moment zijn we toch echt weer even terug in de tijd geworpen door
 de operatie. En dat is niet alleen in de praktijk erg lastig, maar vooral gevoelsmatig is het voor ons allemaal een behoorlijk aantal stappen terug in de tijd. We waren al zo'n eind in de goede richting, we hadden allemaal ons ritme en onze draai in deze rot situatie gevonden. En nu......is het even terug naar start.....maar het betekend ook nieuwe ronde, nieuwe kansen! En vooral die kansen zullen we weer met alle handen aanpakken die we hebben!
De rest van de dag volgt Yb wat aangepaste therapieën. Hij kan niet meer zo tekeer gaan als voor de operatie, hij moet meer rust nemen tussendoor en zichzelf goed in acht nemen.

Donderdag 3 oktober:
Vandaag heeft Yb zijn dag niet. Hij is moe, heeft last van zijn nek....kortom een terugslag. Hij doet het vandaag even rustig aan en ligt 's Avonds om 18.00 uur al in zijn bed. Even time out!
Ondertussen zijn ze achter de schermen al bezig zijn overplaatsing te regelen. Vrijdag 18 oktober zal zijn laatste dag in Hoensbroek zijn. Hij kan zichzelf dan volledig verzorgen en thuis zijn er ook geen belemmeringen om te kunnen functioneren. Dus geen reden meer om intern te worden behandeld. Hij zal daarna een weekje thuis zijn, om dan op maandag 28 oktober in een revalidatie kliniek in Goes te starten voor een aantal dagen in de week. Wat een heerlijk vooruitzicht!

Vrijdag 4 oktober:
Vandaag mag ik Yb weer ophalen en voor het weekend mee naar huis nemen. Weer even samen met het gezin. Er staat alleen maar Genieten op het programma!
Maar helaas, dat mocht dit weekend niet zo zijn....Yb is meerdere keren ( bij het overeind komen in bed, bij het opstaan of bij wat inspanning) duizelig . Alles draait voor zijn ogen en hij is misselijk. Het zweet, meerdere keren op zijn voorhoofd. Gelukkig staat het bed nog steeds in de woonkamer. Daar heeft hij dit weekend weer volop gebruik van gemaakt. Het is even een behoorlijke tegenvaller. Ook nu worden we weer teruggeworpen in de tijd, we worden weer even beperkt in onze vrijheid en met onze neus keihard op de waarheid gedrukt. We zullen het er even mee moeten doen. We weten dat het tijdelijk is, maar dat maakt het er niet makkelijker op.

Zondag middag wordt Yb weer teruggebracht naar Hoensbroek. Daar wordt hij meteen even gecontroleerd door de verpleging. Temperatuur, bloeddruk en hartslag zijn prima in orde. Yb neemt weer goed zijn rust en hoopt dat hij snel weer opknapt. En wij hopen natuurlijk met hem mee!

Maandag 7 oktober:
Vandaag voelt Yb zich gelukkig iets beter. Hij wordt meteen in de ochtend gezien door een arts. Deze wijdt de klachten van Yb aan de operatie. Ze zijn toch behoorlijk in zijn nek tekeer gegaan en dat zal weer even allemaal op zijn plaats moeten vallen. Tijd en geduld zijn in deze situatie een schone zaak.....

De hechtingen zullen er vandaag ook uitgehaald worden. Het zag er goed uit volgens de deskundigen...

Ondertussen is er weer een nieuwe week aangebroken. De laatste week dat we Yb fysiek moeten missen. Het aftellen is nu echt begonnen! Vrijdag ga ik hem nog 1 keer ophalen en dan laten we hem voorlopig niet meer alleen!!!

Barbara