zaterdag 7 juni 2014

7 juni 2014

Colours by the sea!

Vandaag lopen Yb, Kyra en ik the colour run. (Tycho geniet van een super kamp met de scouting.) Het zal voor ons een run worden met veel gemengde gevoelens en emoties. 10 maanden, 12 dagen en een half uur na het ongeluk van Yb, zullen we samen van start gaan. Deels om de de achterliggende tijd achter ons te laten, deels om terug te kijken wat er geweest is en uiteraard om trots te zijn op wat Yb bereikt heeft! Alle kleuren poeder waar we doorheen zullen lopen, zullen voor ons staan voor een fase in de afgelopen periode. De eerste kleur zal het ongeluk symboliseren. Die zal dan ook het diepst in onze poriën dringen om daar nooit meer uit te gaan, maar deze kleur kunnen we dan ook het eerst achter ons laten! De tweede kleur zal de eerste onzekere periode vlak na het ongeluk symboliseren. De totale lichamelijke verlamdheid, de onzekerheid, de ziekenhuis periode en al het bijbehorende verdriet. De derde kleur zal de revalidatie periode die daarop volgde symboliseren. Maar ook het gescheiden zijn, de vechtlust en het doorzettingsvermogen van Yb en het bijbehorende herstel wat daar het gevolg van was! De vierde kleur zal symbool staan voor Yb zijn thuiskomst. De hereniging van ons gezin, de kracht om nog verder te revalideren en het weer oppakken van zijn werk. De vijfde kleur zal symbool staan voor het stoppen van de revalidatie periode, het verwerken van weer een volgende tegenslag en de kracht die we met ons gezin nogmaals gevonden hebben om ook hier weer het beste van te gaan maken. En dan......de finish! Ja dat zal een mega bijzonder momentje worden! Dat Yb zover is gekomen, dat hij dit toch maar, nog geen jaar na het ongeluk, voor elkaar heeft gekregen! Dat is toch iets om Trots op te zijn. Als we over de finish lopen, zullen we nog 1 X achterom kijken naar wat we het afgelopen jaar allemaal hebben meegemaakt, om daarna vol trots, hand in hand, naar de toekomst te kijken! We gaan er iets moois van maken!

Barbara

1 opmerking:

  1. Wat een mooi inspirerend verhaal, dat jullie als gezin samen die "top van de berg" op gaan, om het dal achter te laten en vooruit te gaan, samen hand in hand, daar mogen jullie supertrots op zijn, een dankbaar moment! Groeten, Erica van Kuilenburg

    BeantwoordenVerwijderen