Week 17
We zijn inmiddels alweer een aantal weken aan het revalideren in Goes. Het is voor beide partijen in het begin even aftasten. Het is voor de therapeuten daar toch even zoeken hoe en hoeveel ik belast kan worden, waar moet nog aan gewerkt worden etc. Volgende week denkt men een programma voor mij klaar te hebben voor de aankomende periode. Dat zou fijn zijn, kan ik wat langer revalideren per dag ( momenteel is dit 1.5 uur per dag a 3 dagen in de week) want ik wil graag nog vooruitgang boeken. Als ik achterom kijk dan heb ik al een mooie weg afgelegd, maar het doel is nog niet bereikt. Dus ik moet nog even doorgaan. En dat zal in Goes zeker gaan lukken, daar heb ik alle vertrouwen in.
Thuis begint alles ook weer op z'n plek toe vallen. De kinderen weten weer dat papa thuis is en voor Barbara, ja, die heeft afgelopen periode heel veel voor haar kiezen gekregen. Hoeveel werk zij wel niet heeft verzet, zaken heeft geregeld, positief is gebleven, petje af. Ook voor haar komt er weer wat rust, al zal het nog wel een poosje duren voor de echte rust bij haar is doorgedrongen.
Week 18
Inmiddels is het programma voor mij aangepast. Ik mag nu zelf fysio, ergo en fitness oefeningen doen in de daarvoor bestemde oefenruimten. Ik train vier dagen in de week minimaal drie uur per dag. Inmiddels loop ik alweer wat soepeler, dit heb ik te danken aan de spierkracht die is toegenomen en aan meerdere keren per week op de loopband te trainen. Het manipuleren met mijn vingers gaat ook met kleine stapjes vooruit. Ik heb er nog meer zin in na deze vorderingen.
Vandaag mijn rijtest gehad bij het CBR, eerst een gesprek, daarna laten zien hoe goed ik in het verkeer mee kan komen. Rem- en stuurtest als bijzondere verrichting. Alles is in orde om mij voortaan zonder aanpassingen door het verkeer te manoeuvreren. Weer een stapje in het proces naar verzelfstandiging.
Groet, Ybele
Verstuurd vanaf mijn iPad
